Haar taalcoach ziet hoe rustig en geduldig Nariman overkomt en hij informeert bij SYNza Leerdam naar de mogelijkheden voor vrijwilligerswerk. SYNza Leerdam is er voor kinderen/jongeren met een beperking die “SYN” hebben in een leuke zater-dagbesteding onder enthousiaste begeleiding van professionele begeleiders en vrijwilligers. Er komen wekelijks ongeveer 8 à 10 cliënten.
Ondanks het feit dat Nariman geen ervaring heeft, is ze van harte welkom om als vrijwilliger bij SYNza te starten en zo begint ze eerst om de week met haar vrijwilligersbaan. Ze is blij en trots dat ze deze stap kan zetten en ze steekt direct de handen uit de mouwen. Ze richt zich eerst vooral op werkzaamheden waarbij haar taalvaardigheden niet zo centraal staan. Ze helpt bij het bereiden van de maaltijden, pakt de keuken activiteiten met plezier op, bereidt de maaltijden voor en ruimt de tafels weer af na het eten. Nariman houdt van opgeruimdheid en netheid en na de maaltijd gaat ze dan ook met hoge snelheid aan de gang om af te ruimen en de tafels weer spik en span te maken. In de praktijk ontdekt ze dat wij hier in Nederland na de maaltijd graag eerst nog even wat tijd en rust inlassen om een praatje met elkaar te maken en onszelf wat tijd geven om de maaltijd te laten zakken. Dit is voor haar een totaal nieuwe ervaring en ze weet dit Nederlandse gebruik al snel te waarderen.
Gaandeweg komt er steeds meer contact met de cliënten en Nariman’s taalvaardigheid gaat met sprongen vooruit. Als ze met de cliënten boodschappen gaat doen voor de maaltijd benut ze zelfs het schrijven van het boodschappenlijstje als een leermoment en ze staat erop om het zelf te doen met hulp van de cliënten. Zo helpen de cliënten ook haar en ontstaat er langzaam maar zeker een wederzijdsheid in hulp bieden.
Nariman krijgt positieve energie van het werk; ze voelt dat ze van betekenis is voor de cliënten. Haar taalvaardigheid wordt verder vergroot en ze ervaart respect en vertrouwen van de cliënten en collega’s. Geen wonder dat ze straalt als ze over haar werk vertelt.
Haar werkzaamheden blijven zich uitbreiden: ze helpt mee bij de knutselwerkjes die er gemaakt worden, ze kan goed met de kinderen omgaan, ze koken en tuinieren samen, ze kijken samen TV of doen een spelletje. Nariman geniet samen met de kinderen van bewegingsactiviteiten op muziek en de belevingstafel is favoriet. Haar glimlach werkt aanstekelijk en het is niet duidelijk wie er meer geniet: Nariman of de cliënten.
Ook laat ze de clienten meegenieten van haar eigen cultuur: soms kookt ze Syrische gerechten en op het suikerfeest komt ze een schaal brengen met lekkernijen om te proeven.
Nariman deelt nog op eigen initiatief een boodschap met ons: vanuit haar ervaring kan ze zeggen dat mensen die uit een ander land komen, met een gerust hart aan vrijwilligerswerk kunnen beginnen in Nederland. Zo krijg je een mooie ervaring, meer contact met andere mensen en daar word je blij van. Het geeft energie.
Syndion boft met Nariman
Aan het einde van ons gesprek moet ze toch even het woord “boffen” op haar mobiel intypen om de Arabische vertaling te googelen. Als ze leest wat het betekent, breekt opnieuw de glimlach door en zegt ze welgemeend “dankjewel”.